ေပ်ာက္ဆံုး ရိပ္ျမံဳ

ဇြန္လရဲ ့ မိုးေရစက္နဲ ့အတူ

ငါ့မ်က္ရည္ေတြ မိုးလိုေစြလို ့

စိတ္ဓာတ္ေတြ ျပိဳက်

ခါးလွတဲ့ ဆယ္တန္းေတာင္ေပၚ

ငါ ျဖတ္ေက်ာ္ခြင့္မရ

အေမက ငါ့ကိုဆူဆဲ

အေဖက ငါ့ကိုၾကိမ္းေမာင္း

ရယ္စရာ ေကာင္းပုံက

ငါ့ကို လူေတြက၀ိုင္းဖယ္

ကံၾကမၼာ ၾကိဳး၀ိုင္းထဲ

အလဲလဲအျပိဳျပိဳနဲ ့ငါ့ကိုထိုးႏွက္

ေခြးအ တစ္ေကာင္လို ေလလႊင့္

ဘယ္မလဲ…

နားလည္မႈနဲ ့ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ရိပ္ျမံဳ

ငါ့အဖို ့ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့တာ

ၾကာေရာေပါ့။                ။

(ဆယ္တန္းေတာင္ေပၚ ေက်ာ္ျဖတ္ခြင့္ မရၾကရွာေသာ ေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူမ်ား အားလံုးသို ့….)

                                                                                                             ေထာ္ဦး(ဘားအံကြန္ပ်ဴတာ)

(ခုတေလာ စာေတြမေရးျဖစ္လို ့ မႏွစ္ကတည္းက ေရးထားခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြကို ျပဳျပင္ျပီး

တင္ဆက္ထားတာပါ...။)