မုိးသည္းည ပုံျပင္ (ပထမပိုင္း)

                                                 (၁)

           ညသည္ ေမွာင္သထက္ ေမွာင္လာေလသည္။မုိးတြင္းရာသီျဖစ္၍ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခြင္၌ ေလျပင္းတုိက္ခတ္သည့္အသံမ်ားသည္ ျပင္းျပစြာ က်ေရာက္လ်ွက္ ရိွေပသည္။ေလျပင္းတုိက္ခတ္ရာသို ့ တေ၀ါေ၀ါ ယိမ္းခါေနတတ္သည့္ သစ္ကိုင္းအခက္အလက္မ်ားသည္ပင္ စိတ္ေျခာက္ျခားဖြယ္ ေကာင္းလွေပ၏။ ဖြင့္ထားသည့္ ျပတင္းခ်ပ္ႏွစ္ခ်ပ္ကို ကြ်န္မဆြဲပိတ္လုိက္ေသာအခါ ေကာင္းကင္ျပင္ေပၚမွ ျပဳိဆင္းက်လာေသာ မုိးေရစက္မ်ားသည္ ကြ်န္မ၏လက္ခုံေပၚသို ့ အရိွန္ျပင္းထန္စြာ ျဖာက်လာေလ၏။

          ေအးစက္ဖြယ္ မုိးေရစက္မ်ားသည္ ကြ်န္မရင္ထဲ ထုံက်ဥ္လာေစသည္။နာက်င္ရသည့္ ေ၀ဒနာေတြ ရင္ႏွင့္ မဆန္ ့ေအာင္ ခံစားေနရလြန္းလုိ ့ ကြ်န္မႏႈတ္ဖ်ားမွတစ္ဆင့္ စကားလုံးေတြ သြန္ခ်လိုက္မိ၏။                 

                   “မုိးေတြေတာင္ သည္းလာျပီေလ…”